​​

ค่าแรงของชาวญี่ปุ่นไม่มีการปรับขึ้นมาเป็นเวลา 30 ปีแล้ว SMEs ที่ทำธุรกิจกับชาวญี่ปุ่นซึ่งค่าแรงไม่ขึ้นจึงไม่สามารถเพิ่มมูลค่าราคาผลิตภัณฑ์ได้อย่างมีนัยสำคัญ ถึงแม้ราคาจะมีการปรับขึ้นบ้างเนื่องจากราคาน้ำมันที่สูงขึ้น ฯลฯ แต่ก็ไม่สามารถขึ้นราคากับชาวญี่ปุ่นด้วยกันเองที่ค่าแรงไม่ปรับขึ้นมานานได้เพราะอาจเกิดความเสี่ยงที่บริษัทหลายรายจะมีรายได้ลดลงจนนำไปสู่การล้มละลาย

นอกจากนี้ในปี 2561 คนไทยเงินเยนยังอ่อนค่าลงและเงินบาทก็เริ่มแข็งค่าขึ้น 1 บาท = 3.4 เยน แต่ปัจจุบัน 1 บาท = 4.1 เยน

 

ในปี 2561 ต้องใช้เงินประมาณ 2,900 บาทเพื่อซื้อสินค้าที่ขายในราคา 10,000 เยนที่ญี่ปุ่น แต่ปัจจุบันสามารถซื้อได้ในราคาประมาณ 2,400 บาท

 

ขณะเดียวกันการปรับตัวของค่าแรงและราคาสินค้าในไทยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆต่างจากประเทศญี่ปุ่นโดยสิ้นเชิง สำหรับชาวไทยแล้วสินค้าในญี่ปุ่นเริ่มถูกลงเรื่อยๆ แน่นอนว่าการที่ราคาถูกกว่าไม่ได้หมายความว่าคุณภาพสินค้าและบริการของญี่ปุ่นจะลดลง เมื่อมองในระยะยาวด้วยสถานการณ์ปัจจุบันที่ประเทศไทยเติบโตขึ้นและญี่ปุ่นเริ่มถดถอย สุดท้ายแล้วสินค้าและบริการของญี่ปุ่นจะไม่แพงสำหรับคนไทยอีกต่อไป

 

อย่างไรก็ตาม UNIQLO, Mujirushi และ DAISO ที่พบเห็นในไทยนั้นไม่ได้มีราคาถูก เพราะพวกเขาขายราคาที่สูงโดยใช้กลยุทธ์ของแบรนด์ที่ต้องการเพิ่มมูลค่าโดยบอกเป็นสินค้าจากญี่ปุ่น ซึ่งสูงกว่าราคาขายในญี่ปุ่น และ DAISO ก็ขายสินค้าในราคาที่แพงเป็นสองเท่าของที่ญี่ปุ่น ในขณะที่ผลิตภัณฑ์ส่วนใหญ่ของบริษัททั้งสามนี้ไม่ได้ผลิตในประเทศญี่ปุ่น ใช่แล้วครับสินค้าเหล่านั้นไม่ใช่ Made in Japan

อย่างไรก็ตาม พวกเขากำลังเติบโตด้วยการขยายจำนวนสาขาในประเทศไทยขึ้นทุกปี

​